ΜΕ ΤΙ ΜΟΥΤΡΑ ΤΣΙΚΝΙΣΕΣ;



Πέρασε κι εκείνη η μέρα που βάλαμε μια μάσκα ή μια στολή, πήραμε σερπαντίνες και κομφετί ( σε συνδυασμό με τον αφρό ήταν ο εφιάλτης κάθε κοπελιάς που έχει περάσει ένα χέρι πιστολάκι! ) και τρέχαμε στους δρόμους. Μετά πήγαμε σπίτια μας, βρομούσαμε σουβλακίλα ( έθιμο είναι έθιμο ), το πρωί σηκωθήκαμε με ένα κεφάλι ΝΑ με το συμπάθιο κι από Δευτέρα θα το ρίξουμε στα καλαμαράκια.
Το λύσαμε και φέτος μόνο που εγώ προβληματίστηκα για την στολή. Η φίλη μου που δεν ήταν στο πνεύμα ξαφνικά μου ανακοίνωσε πως θα ντυθεί τιγράκι, πήρε μουστάκια, ουρά και αυτάκια, χαρές που έκανε…! Αφού, βέβαια, με έβαλε σε σκέψεις: τι σκατά να ντυθώ?
Βασικά, αυτή η «γιορτή» παίζει να είχε το νόημα : Ας γιορτάσουμε εμείς που δεν μασκαρευόμαστε κάθε μέρα! Οι υπόλοιποι βάζουμε  μια μάσκα  κατά την διάρκεια της μέρας και την αλλάζουμε ξανά και ξανά, γι’αυτό οι oversize τσάντες έγιναν μόδα, για να χωράνε όλες μέσα.
Α μπε μπα μπλομ … ( ακούγονται τύμπανα στο background )  και ναι σήμερα θα είμαστε χαρούμενοι ή  λυπημένοι, πλήρεις ή κενοί, πετυχημένοι ή αποτυχημένοι, δυναμικοί ή καταστροφικοαδύναμοι, αθώοι ή σκυλιασμένοι, διαλέξτε και πάρτε, τζάμπα είναι! Λίγους έχω δει να αρκούνται στα όσα έχουν και να μην φοβούνται να δείξουν τα συναισθήματά τους,  την χαρά τους, να μην φοβούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα, να λένε « Ναι ρε φίλε είμαι ζωντανός και στέκομαι στα πόδια μου και σήμερα και είμαι ευγνώμων γι’αυτό , δεν φοβάμαι να περπατήσω αντιθέτως απολαμβάνω  το κάθε βήμα μου και αν κάτι με  πνίγει το βήμα θα γίνει πιο γοργό, μπορεί να γίνει και τρέξιμο» , σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι αλλά είναι λίγοι ( είναι τα VIP  πρόσωπα της Τσικνοπέμπτης ) και καλό θα ήταν να πάρουμε  παράδειγμα από αυτούς.
Παίρνοντας στα σοβαρά αυτή τη φορά τις σκέψεις μου έφτιαξα, αντί για Πρωτοχρονιάτικη λίστα με DOs και DONTs ,μια Τσικνοπεμπτιάτικη  με μοναδικό DO  : να χαίρομαι την κάθε μέρα όσο μπορώ , να κάνω πράγματα που κάνουν χαρούμενη εμένα και αυτούς που αγαπώ πολύ. Και DONT  : να πετάξω ότι ή όποιον με έκανε δυστυχισμένη και μου έδινε την εντύπωση πως είμαι λίγη, όπως επίσης να προσπαθήσω να μην φοράω πλέον καμία μάσκα, μόνο το make up μου όταν είναι απαραίτητο!
Μόνο που τελικά ντύθηκα άγγελος, η ειρωνεία στο μεγαλείο της δηλαδή, και πήρα και clutch μαζί μου!

Μαριάμη Ζαρνάτζε

Πηγή εικόνας: 
http://www.tsbmag.com/

1 Response to "ΜΕ ΤΙ ΜΟΥΤΡΑ ΤΣΙΚΝΙΣΕΣ;"

  1. Ανώνυμος says:

    Η ελπίδα και η δημιουργηκότητα να μη σε εγκαταλείψουν ποτέ(adela ) !!! :******


    good luck !!!

Δημοσίευση σχολίου

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme