Καλη Σαρακοστη
Και το κακό είναι ότι δεν μας καταλαβαίνουν πια ούτε οι τρελοί.
Άλλος φωνάζει γιατί τον κλέψανε, η αστυνομία όμως δε μπορεί, δε μπορεί μην επιμένετε.
'Αλλος τρέχει να προλάβει το λεωφορείο, γιατί για μετρό μην περιμένετε να δείτε στο χωριό σας σύντομα
και μια κυρία καλοβαλμένη μουρμουρίζει γιατί ο περιπτεράς ήτανε αγενής και της έθιξε το μπόι,
ε ο κύριος πιο πέρα βλαστημάει και καταριέται το δημόσιο για τις περικοπές στις συντάξεις
και τα παιδάκια στα σχολεία τρέχουν, παίζουν και διαβάζουν ή τουλάχιστον αυτά θα έπρεπε να κάνουν...
Όχι σήμερα όμως αυτά, τις άλλες μέρες. Σήμερα έχουμε αργία Καθαρά Δευτέρα βλέπετε, οπότε δε μιλώ άλλο...
Α ρε πατρίδα να 'χες στόμα να μιλούσες εσύ
θα μου πεις έχεις εμένα, αυτόνα, τον άλλον, όλους εμάς αλλά και που έχουμε στόματα μιλάμε;
Ε και που μιλάμε τι καταλαβαίνουμε σάματις; Αφού είναι περισσότεροι από μας και μην κοιτάς που είναι μόνο τριακόσιοι
όοοχι στις τσέπες είναι πιο πολλοί.
Τέλος πάντων μπούρδες...θα ρθει κι αυτονών η ώρα
προς το παρόν ψάξε να δεις τι θα κάνεις με το μέλλον σου γιατί δεν σε βλέπω καλά ούτε εσένα, ούτε εμένα.
Άσε που στην απελπισία μου μέχρι και τα μαλλιά μου σκέφτηκα να κόψω και ξέρεις ότι εμένα τα μαλλιά μου δεν τα αγγίζει κανείς!
Έχω ιστορίες και γι' αυτά αλλά ξέχνα τις τρίχες τώρα.
Αφήσαμε και τα ημερολόγια τώρα και την πληρώνουν τα κακόμοιρα τα blogs. Ας πρόσεχαν όμως κι αυτά.
Όπως ας πρόσεχες κι εσύ που μου το έπαιζες "μη μου άπτου" και τώρα ακούς Sinatra και ό,τι θυμάσαι χαίρεσαι. Αλλού με ξύνεις Γιάννη μου κι αλλού έχω φαγούρα που λέει και η άλλη από κει. Άντε ερωτεύτηκες κι εσύ κι άντε να σε μαζεύουμε τώρα.
Μ' αρέσει όμως που τη διάθεση δεν την χάνεις ποτέ. Ποιός χαρταετός; Φέτος στο σπίτι θα μείνουμε και ο χαρταετός ας πάει να πετάξει μόνος του. Ευτυχώς δεν είναι και ο καιρός καλός και βρίσκουμε έτοιμη δικαιολογία. Μόνο η ψυχούλα μας το ξέρει βέβαια...
Αχ, τρελαθήκατε ρε όλοι σας, σε λίγο να φάμε δε θα χουμε κι εσείς σκέφτεστε τι θα ντυθείτε στα καρναβάλια... πάλι καλά που ήρθε και η νηστεία, να συνηθίζουμε σιγά σιγά στα λίγα.
Λίγα, ναι λίγα είπα πάλι κι ας σκεφτόμουνα πολλά και που να δεις πόσα ακόμα θα σκεφτόμαστε όταν θα πρέπει να ζήσουμε με τρεις κι εξήντα όπως κάποτε, προς το παρόν τα δύο πενήντα "plus" τα δίνουμε στο ζυμάρι, άντε μην παραπονιέστε καθαροδευτεριάτικο, λαγάνα είναι θα περάσει κι ας βρεθούμε στα σίδερα για λίγη ψίχα στο τέλος.
Έτσι κι αλλιώς για τα σίδερα είμαστε όλοι μας και θα βγουν τα άγρια θηρία απ τα κλουβιά τους να μπουζουριαστούμε εμείς σε λίγο γιατί αλλού δε θα χωράμε...
Τέλος πάντων ξανά, ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του τώρα, για όσο ακόμα θα τον έχει κι αυτόν στην ιδιοκτησία του.
Καλή Σαρακοστή λοιπόν!
Βάλια Παγωνίδου
Βάλια Παγωνίδου
0 Response to "Καλη Σαρακοστη"
Δημοσίευση σχολίου