ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ… ΣΤΟΝ «ΚΥΡΙΟ ΕΓΚΕΛΑΔΟ»!

   Τι είναι αυτό πάλι με τους τελευταίους απανωτούς σεισμούς; Δεν νομίζω να το παρατήρησα μόνον εγώ. Μέρα παρά μέρα σεισμός εδώ – σεισμός εκεί. Βαρώτσος και Παπαζάχος, σου λέει, δουλεύουν διπλοβάρδιες και πάλι δεν προλαβαίνουν. Και όλο νυχτερινές ώρες, και καλά, για να μην τον καταλάβουμε τον «κύριο εγκέλαδο» αλλά εμείς ξενυχτάμε αγαπητέ μου. Κάναμε τη νύχτα μέρα, όπως λέει και το γνωστό άσμα.

  Είπαμε αλλά έχει παραγίνει το κακό με όσα κινούνται υπέρ το δέον υπογείως.

   Θυμάμαι, όταν ήμαστε μικρά και γινότανε σεισμός, η γιαγιά μου, για να μας καθησυχάσει,  μας έλεγε πως απλά τρέχουνε οι καλικάντζαροι. Τόσο μυαλό είχα και γω και το πίστευα. Αλλά τώρα που οι καλικάντζαροι (προσωποποιήστε τους όπως θέλετε, νομίζω έχουμε πληθώρα παραδειγμάτων) έχουν ανέβει στο ισόγειο – ανάμεσά μας, θα έκρινα τον εν λόγω ισχυρισμό μάλλον ανεδαφικό. Από την άλλη ο παππούς μου, κάθε φορά που γινότανε σεισμός, ξεκίναγε την κασέτα εκτάκτων αναγκών. Και παραληρούσε κάνα δεκάλεπτο «Σημεία των καιρών. Γι’ αυτό θα πέσει αστροπελέκι να μας κάψει. Λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί. Όλα εδώ πληρώνονται κλπ» και όλα τα συμπαρομαρτούντα αυτών. Από όσα καταλαβαίνετε δεν επρόκειτο για άνθρωπο – υπόδειγμα ψυχραιμίας.

    Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός έως τούδε αλλά θα το πω νέτα, σκέτα και σταράτα. Αυτός, ο «μεσιέ εγκέλαδος», μου την έχει δώσει άσχημα το τελευταίο διάστημα. «Ποιος σου έφταιξε και με το παραμικρό, τσουπ, αρχίζεις τα πέρα – δώθε; Που θες να πας; Μπορούμε να το συζητήσουμε ξέρεις».  Από τη μια με φόβιζε αυτή η έντονη κινητικότητα και από την άλλη αναρωτιόμουν «μήπως καλύτερα πολλοί και μικροί σεισμοί παρά ένας και ισοπεδωτικός; Μήπως ξεθυμαίνει έτσι;».

   Με την ανεξήγητη συχνότητα μπήκα σε σκέψεις ακόμη περισσότερο, δε σας κρύβω. Προσπάθησα να συνδέσω τους σεισμούς με τις απότομες εναλλαγές του καιρού. Αυτό που αλλάζουνε τα καιρικά φαινόμενα σαν τα νούμερα σκοπιάς στο στρατό. Ήλιος, βροχή, χαλάζι, ήλιος με βροχή, ήλιος σκέτος πάλι. Αυτό το φαινόμενο Βιβάλντι των τεσσάρων εποχών μέσα σε μια μέρα, αλλά μπα. Επίσης προσπάθησα να συνδέσω τους σεισμούς με τα ηφαίστεια αλλά και πάλι τζίφος. Τι για ρήγμα της Ανατολίας διάβασα, τι για μάγμα, τι να ξεχωρίζω τις λιθοσφαιρικές πλάκες, τίποτα. Κανένα αποτέλεσμα.

   Νομίζω πως θα το δω συμβολικά και θα καταλήξω πως αυτή η επιμονή του «σενιόρ εγκέλαδου» έχει σκοπό να μας ταρακουνήσει πνευματικά. Να μας αφυπνίσει. Να αναταράξει συθέμελα όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα αλλά είναι λάθος.

    Τα «Χαιρετίσματά» μας λοιπόν στον «κύριο εγκέλαδο» που μας κάνει τσιριμόνιες όλο το τελευταίο διάστημα. Θέλουμε να σε διαβεβαιώσουμε πως καταλάβαμε την πρόθεσή σου και θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε και το μέσα μας και το έξω μας. Σταμάτα όμως τώρα γιατί ακόμη και η πλάκα – έστω και αν λέγεται λιθοσφαιρική- έχει τα όριά της!

Πέτρος Λεμονίδης

0 Response to "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ… ΣΤΟΝ «ΚΥΡΙΟ ΕΓΚΕΛΑΔΟ»!"

Δημοσίευση σχολίου

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme