φούσκωνε τα μάγουλα

και

φυσούσε τα καράβια

μην τον πάρουν μακριά



μια μέρα πήρε μια βαθιά ανάσα

δεν τη φύσηξε, ξεχάστηκε, τη ρούφηξε

κι έγινε αόρατος στα ξαφνικά



Όσο κι αν ήθελαν να τον πιάσουν

δεν τα κατάφερναν πια

κι εκείνος ανενόχλητος μπορούσε να συνεχίσει

ότι άφησε πριν χρόνια

πριν ξεκινήσει τα καράβια να φυσά


Ελένη Παρχαρίδου