Press and Shout: ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

8:00 π.μ.

Press and shout , Posted in Scattered toys , 0 Comments

Κάποτε ένας πολύ φτωχός άνθρωπος ζήλεψε και έκλεψε μια πήλινη κούπα, τον πιάσανε όμως εκείνη τη στιγμή και τον έβαλαν στη φυλακή. Έμεινε ξεχασμένος εκεί, για πολλούς μήνες χωρίς δίκη, τόσο, που άρχισε να σκέφτεται με ποιόν τρόπο θα μπορούσε να βγει. Να δραπετεύσει δεν μπορούσε, γιατί οι φύλακες ήταν πολλοί και τον έλεγχαν συνέχεια. Δεν του έμενε λοιπόν κάτι πέραν της πονηριάς. Μια μέρα παρακάλεσε κάποιον φύλακα να τον πάει στον αυτοκράτορα. «Και γιατί θες να τον δεις;», ρώτησε ο φύλακας. «Θέλω να του δώσω έναν πολύ σπάνιο θησαυρό», απάντησε ο κλέφτης.

Έτσι, τον οδήγησαν στην αυλή του αυτοκράτορα ο οποίος τον ρώτησε τι ζητάει από εκείνον. «Μεγαλειότατε, θέλω να σας προσφέρω έναν θησαυρό πολύ σπάνιο» αποκρίθηκε και έβγαλε από τη τσέπη του ένα καλά διπλωμένο κομμάτι χαρτί. Το άνοιξε προσεκτικά και το έδωσε στον φρουρό ο οποίος με την σειρά του το έδωσε στον αυτοκράτορα. «Μα δεν είναι παρά ένα κουκούτσι από αχλάδι» φώναξε ο αυτοκράτορας μόλις αντίκρισε το περιεχόμενο του χαρτιού. «Ναι είναι μονάχα ένα κουκούτσι από αχλάδι, αλλά ένα σπάνιο είδος! Αν το φυτέψετε θα γίνει δέντρο και σε αυτό θα ωριμάσουν χρυσά αχλάδια». Ο αυτοκράτορας εκνευρισμένος, ρώτησε τον κλέφτη γιατί δεν το φύτεψε εκείνος τότε. «Υπάρχει σοβαρός λόγος, για να φυτρώσουνε χρυσά αχλάδια θα πρέπει να φυτευτεί από κάποιον που δεν έκλεψε , ούτε είπε ψέματα ποτέ. Διαφορετικά, θα βγάλει τα συνηθισμένα αχλάδια. Έτσι, το δίνω σε εσάς γιατί σίγουρα δεν έχετε κλέψει, ούτε πει ψέματα σε κάποιον».

«Τι βλακείες» , μουρμούρισε ο βασιλιάς που θυμήθηκε πόσους φτωχούς χωριάτες είχε κλέψει και εξαπατήσει με τη βαριά φορολογία. «Εντάξει τότε, ας το φυτέψει ο υπουργός σας» είπε ο κλέφτης αλλά ο υπουργός αρνήθηκε λέγοντας πως δεν τα πιστεύει αυτά ενώ στη πραγματικότητα οι συνεχείς δωροδοκίες από πολίτες ήταν ο λόγος. «Εντάξει, ας το φυτέψει ο στρατηγός του αυτοκρατορικού στρατού» συνέχισε ο κλέφτης. «Μα εγώ δεν κάνω καθόλου για κηπουρός», κι αυτός είχε εξαπατήσει τους στρατιώτες του με τις πληρωμές τους. «Το λοιπόν, ας δοκιμάσει ο δικαστής» συνέχισε ο κλέφτης, μα ούτε εκείνος δέχτηκε επειδή πολύ συχνά έβγαζε αποφάσεις ανάλογα με τα χρήματα που του έδινε ο κόσμος. «Εντάξει τότε, ας το κάνει ο αυτοκρατορικός γιατρός», ο οποίος επίσης αρνήθηκε λέγοντας πως δεν του επιτρέπει ο όρκος του να πλουτίσει με τέτοιο τρόπο, αν και πλούτιζε αλλιώς. Τελευταίος προτάθηκε ο φύλακας των φυλακών που απέρριψε και αυτός την προσφορά καθώς έπαιρνε λεφτά από τους φυλακισμένους και ανάλογα κανόνιζε πόσο αυστηρή θα ήταν η συμπεριφορά του.

Οποιονδήποτε και να πρότεινε, δινότανε μια δικαιολογία γιατί δεν είχαν καθαρή τη συνείδηση τους, οπότε ο κλέφτης στο τέλος ξέσπασε σε ηχηρά γέλια. «Όλοι σας, όποιοι κι αν είστε, και δεν εξαιρώ κανέναν, κλέβετε, εξαπατάτε, λέτε ψέματα, αλλά κανένας σας δεν μπήκε στη φυλακή, ενώ εγώ το μόνο που πήρα ήταν μια πήλινη κούπα κι όμως έπρεπε να με κλείσετε μέσα για αυτό».

Αυτή η αλαζονεία της εξουσίας δεν τα πήγε ποτέ καλά με το κελί 33. Ένα ντόμινο ζητάμε όλοι και πίσω από τον Άκη να ακολουθήσουν όλοι του οι φίλοι. Το κινέζικο παραμύθι το ζούμε εδώ και δεκαετίες και ήρθε η ώρα να γίνει βαρύ το χέρι του λαού και η σφαλιάρα να πέσει εκκωφαντικά πάνω σε όποιον ξέχασε πως εμάς μια ζωή μας δόθηκε μονάχα και δεν είναι τα χρήματα που κλέψανε που οργίζει τόσο, όσο η ζωή που δεν ζήσαμε, επειδή κάποιος, όταν δεν κοιτούσαμε για λίγο, μας την έκλεψε.

Άννα Τζούτου

Πηγή εικόνας: the-whole-story.org